برچسب: split tee

ساخت اسپلیت تی با توجه به حساسیت بالایی که به لحاظ کارکردی روی خط لوله دارد از اهمیت زیادی برخوردار است. کارکرد نادرست آن به معنی بروز نشتی در محل انشعاب خواهد بود که طبیعتاً تبعات بالایی به همراه خواهد داشت. حتی ممکن است واحدهای صنعتی پالایشگاهی و پتروشیمی برای رفع ایراداتی از این نوع بخش یا تمام فرایندهای جاری خود را متوقف کنند تا بتوانند ایراد یاد شده را رفع کنند که این امر به هیچ عنوان قابل توجیه نخواهد بود. هزینه های سربار ناشی از رفع ایرادات بسیار بیشتر از هزینه هایی خواهد بود که به صورت پیشگیرانه و به منظور ساخت اسپلیت تی با بهترین کیفیت متوجه مجتمع صنعتی خواهد شد. از این رو در فرایند ساخت اسپلیت تی می بایست نسبت به این فاکتور اهمیت ویژه را مبذول داشت تا در زمان بهره برداری از مزایای آن که همان عملکرد صحیح اتصال در دراز مدت می باشد بهره برد.

در حین ساخت اتصال اسپلیت تی مهم ترین نکته رعایت متغیرهای تعیین کننده در جوشکاری قطعات splt tee می باشد. در صورتی که اصول و رویه های جوشکاری قطعات روی همدیگر، و نیز جوشکاری اتصال روی خط لوله درست رعایت شوند تا حدود زیادی می توان از عملکرد آن در درازمدت مطمئن بود. اتصال وقتی روی مجموعه می نشیند و سیال درون آن به جریان می افتد از جوانب متعدد تحت فشار خواهد بود و می بایست تمامی آن ها را کنترل و رفع کند. فشار سیال ککه با تعییر زاویه از خط لوله اصلی به خط انشعابی وارد می شود یکی از آن هاست. فشار دیگر از جانب خود خط لوله اصلی وارد می شود؛ از آن جا که بخشی از این لوله به منظور انشعاب گیری و به اندازه سایز انشعاب بریده شده است، لوله از ناحیه بریده شده متوجه فشار خواهد بود و اگر اسپلیت تی نتواند فشار وارده را تحمل و خنثی نماید با تغییر شکل لوله مواجه خواهیم بود که امری ناخوشایند محسوب می شود.

جوشکاری اسپلیت تی باید به نحوی باشد که اتصال بیشترین ضریب تحمل را در برابر کشش مجموعه داشته باشد. بر حسب مشخصات فنی خط و محاسبات انجام شده م توان حد نهایی کشش را محاسبه کرد و دستورالعمل جوشکاری را به نحوی تدوین کرد که جوش مربوطه تنش کششی مذکور را تحمل نماید. همچنین شکست شکافی در ناحیه جوش از دیگر خطراتی است که یک جوش نامناسب را تهدید می کند. جوشکاری قطعات split tee باید به نحوی باشد که در نواحی خطوط جوش دچار شکست در خط جوش نشویم و شکافی از این ناحیه متوجه اتصال نشود، چرا که در صورت بروز این ایراد عملاً جوشکاری فاقد صلاحیت و اتصال بی کیفیت محسوب می شود.

جوشکاری اسپلیت تی باید همچنین مقاومت کافی در برابر خمش ریشه ای و سطحی و همچنین خمش جانبی وارده بر خود را نیز داشته باشد. در این خصوص نیز می بایست دستورالعمل جوشکاری اسپلیت تی خطوط راهنما و نقشه راه را به خوبی ترسیم کرده باشد تا از بروز ایراد از این حیث نیز جلوگیری شود. تمامی این متغیرها می توانند بر خروجی نهایی کار تأثیر داشته باشند و اهمال در خصوص شان هرگز قابل توجیه نیست. احتمال بروز خمش در ناحیه خط جوش بسیار بالاست و اتصال باید به نحوی جوشکاری شود که از روی دادن چنین سانحه ای پیشگیری شود.

در صورتی که با قطعات معمول امکان ساخت اسپلیت تی به نحوی که تمامی متغیرهای فوق را پوشش دهد وجود نداشته باشد چاره ای حز استفاده از قطعات پشتیبان برای اتصال نخواهد بود. آن چه که ضروری است ساخت اتصال اسپلیت تی به نحوی است که به مطمئن ترین طریقه ممکن فشارهای وارده از ناحیه سیال، خط لوله و شرایط محیطی را تحمل نماید.در راستای نیل به این هدف استفاده از هر ابزاری جایز خواهد بود. به همین منظور می توان از قطعات تقویت کننده برای تحکیم خطوط جوش استفاده کرد. برای مثال جهت تقویت خط جوش لب به لب پد و نیپل split tee می توان از یک پد دو تکه تقویت کننده سدل مانند استفاده کرد که از دو جانب همچون یک سدل روی پد می نشیند و خط جوش مذکور را تقویت می کند. می توان با استفاده از یک نیپل تقویتی دیگر در گلوی اسپلیت تی، هم این خط جوش و هم خط جوش میان نیپل و فلنج اسپلیت تی را مجددا تقویت کرد.

البته لازم به ذکر است انجام این اقدامات نباید به قیمت تحمیل بار و وزن اضای به مجموعه انجام شود و استفاده از قطعات پشتیبان فقط زمانی توجیه خواهد داشت که راه دیگری برای تحویل اسپلیت تی با کیفی وحود نداشته باشد. در نهایت و در صورت استفاده از این اتصالات تقویتی، به منظور کاهش فشار ناشی از وزن اسپلیت تی بر خط لوله، می توان یک ساپورت در زیر split tee ساخت و به این ترتیب وزن اتصال را بر آن بار کرد تا لوله کمترین فشار را از ناحیه اتصال متحمل شود.

رعایت این نکات بخشی از اصولی است که در ساخت اسپلیت تی می بایست مورد توجه قرار گیرند. در غیر این صورت نمی توان محصول ساخته شده را دارای اطمینان و کیفیت کافی دانست. فرایند ساخت اسپلیت تی بر حسب شرایط فنی و محیطی تغییر خواهد کرد. از این رو به کار گماردن تیم مجرب برای ساخت این اتصال از وظایف اصلی سازنده اسپلیت تی محسوب میشود. این تیم می بایست بر حسب تغییر شرایط کاری بهترین تصمیم را بگیرد و بهترین اتصال را که مناسب با شرایط کاری مجتمع صنعتی خواهد بود تحویل ایشان بدهد.

اسپلیت تی– ساخت اسپلیت تی- split tee

اسپلیت تی رایج ترین اتصالی است که برای ایجاد انشعاب جدید روی خطوط لوله موجود انتخاب و نصب می شود. این اتصال از آن جا که ماهیت تمامی محیطی دارد هم فرایند ساخت پیچیده تر و دشوارتری نسبت به سایر اتصالات دارد و هم فرایند نصب و جوشکاری اسپلیت تی روی لوله دشوارتر از سایر اتصالات است؛ به همین دلایل هم این اتصال مستحکم تر و مطمئن تر از دیگر اتصالات خطوط لوله است.

فرایند ساخت این اتصال در مقایسه با دیگر فیتینگ ها از این حیث دشوارتر است که اسپلیت تی تنها اتصال دو تکه  تمام محیطی است. البته برخی از سدل نیپل ها نیز دارای این ویژگی می باشند اما بسیار به ندرت مورد استفاده قرار می گیرند و در مواقعی که عموماً سدل نیپل تمام محیطی به عنوان یک گزینه مطرح می شود، اسپلیت تی گزینه بهتری خواهد بود. فیت کردن دو پد اسپلیت تی کار دشواری محسوب می شود. آن ها در کنار یکدیگر می بایست محیط خارجی لوله را تماماً پوشش دهند و روی آن کاملاً فیت شوند. هیچ شکاف و خلأیی نباید میان اسپلیت تی و لوله ای که اتصال روی آن نصب می شود وجود داشته باشد، چرا که این همین شکاف باعث بد جوش خوردن اسپلیت تی به لوله، ایجاد درز و فاصله و در نهایت ناکارآمدی فیتینگ جهت آب بندی کامل خط لوله  و سیال خواهد بود.

همچنین دو لبه جانبی پدها که می بایست روی هم فیت شوند بایستی به نحوی تنظیم شوند که فضای جوشکاری میان شان مساعد باشد. معمولاً برای تقویت جوش از بک استریپ ها یا نوارهای فلزی ما بین پدها روی یک پد نصب می شود تا جوشکاری حین نصب روی آن انجام شود. از آن چه گفته شد می تواند پی به پیچیدگی های split tee نسبت به سایر اتصالات برد. اتصالاتی نظیر سدل نیپل و ولدولت فاقد این مؤلفه ها هستند، سدل نیپل دارای صفحه پد یک تکه است که بخشی از لوله را پوشش می دهد و بنابراین نیازی به حساسیت های فوق ندارد. از سوی دیگر ولدولت نیز به طو کلی فاقد هر گونه پدی می باشد و فقط بخش T شکل اتصال را شامل می شود، بنابراین به طور کلی محلی از اعراب ندارد.

حال و پس از ساخت اسپلیت تی، فرایند نصب آن روی خط لوله نیز دارای حساسیت های خاصی است. نصب اتصال به این نحو است که دو پد بالایی و پایینی هم به لحاظ طولی و  هم فیت شدن با لوله، باید کاملاً بر هم منطبق باشند. هر گونه فاصله یا شکاف یا ناهمانگی میان این دو بخش از اتصال اسپلیت تی می تواند منشأ بروز آسیب باشد. اسپلیت تی گذشته از معدود مواردی که به صورت مکانیکی روی لوله نصب می شود، در اغلب اوقات با فرایند جوشکاری به لوله متصل می شود و از این حیث نصب آن نیازمند جوشکاران حرفه ای و مسلط به فرایند است. تمامی آن بخش از لوله که split tee روی آن می نشیند باید از هر گونه گرد و غبار و رطوبتی پاک و تمیز شود.

در واقع حین نصب اتصال اسپلیت تی روی لوله می بایست از دو جهت به مناسب و دقیق بودن محل نصب توجه داشت؛ یکی این که پدها کاملاً بر هم منطبق باشند و فرو رفتگی و برجستگی در نصب مشاهده نشود. خط جوش کی بایست هماهنپ با هر دو پد اتصال آغاز شود و هماهنگ با آن ها نیز پایان پذیرد. بنابراین نقطه شروع و پایان جوشکاری می بایست مصادف با نقطه شروع و پایان هر دو پد اسپلیت  تی باشد. نکته دوم تراز شدن اسپلیت تی از منظر زاویه قرار گیری است. بسته به زاویه انجام عملیات انشعاب خط لوله و به تبع آن زاویه ای که برای انشعاب جدید مد نظر قرار گرفته شده است، اتصال اسپلیت تی بر همان اساس تنظیم و نصب می شود. اگر انشعاب جدید عمودی و رو به بالا خواهد بود فلنج اسپلیت تی پس از نصب باید در موقعیتی قرار داشته باشد که سطح آن کاملاً موازی با سطح زمین باشد؛ به عبارتی دیگر فلنج باید از هر جانب افق بر زمین باشد و زاویه قرارگیری آن صفر درجه باشد. اگر قرار است انشعاب به صورت افقی باشد نیز شرایط بالعکس خواهد بود؛ یعنی سطح فلنج اسپلیت تی باید کاملاً و از هر جانب نسبت به سطح زمین زاویه ۹۰ درجه داشته باشد. بی دقتی و اهمال نسبت به این نکات می تواند به قیمت تخریب کار تمام شود.

انیمیشن فوق فرایند نصب و جوشکاری اتصال اسپلیت تی ساخته شده روی خط لوله را نشان می دهد. در این فیلم چهار اتصال روی لوله نصب می شوند و سپس روی هر کدام ولو دروازه ای قرار داده می شود. این فیلم گام های اول فرایند انسداد خط لوله را نشان می دهد. چنان که توضیحات گویای امر است این اتصالات به منظور انجام عملیات های انشعاب گرم و انسداد لوله روی خط نصب می شوند. چهار اتصال به منظور انجام گام های بعدی روی لوله متصل و جوشکاری می شوند. اسپلیت تی های مذکور از نوع ساخته شده (Fabricated Split Tee) می باشند که به صورت جوشی روی لوله متصل می شوند.

اسپلیت تی از اتصالات خطوط لوله است که به آن اتصال سه شاخه دو تکه تمام محیطی نیز گفته می شود. این اتصال چنان که از نام آن بر می آید دارای دو پد سدل مانند است که روی پد بالایی آن اتصالات نیپل و فلنج نصب می شوند. اتصال اسپلیت تی بهترین فیتینگ برای خطوط لوله ای است که حامل سیالات پرفشار هستند. همچنین هر چقدر نسبت سایز انشعاب به سایز لوله اصلی نزدیک تر می شود ضرورت استفاده از split tee بیشتر و بیشتر  می شود. دلیل آن هم ضریب مقاومت بالای آن می باشد.

اتصال اسپلیت تی در مقایسه با سدل نیپل و ولدولت از موارد کاربردی بیشتری برخوردار است چرا که بسیار مستحکم تر از آن هاست. شکل هندسی این اتصالات نیز گویای امر است. اما اتصالاتی نیز داریم که در ظاهر کاملاً مشابه اسپلیت تی می باشند، خصوصاً زمانی که این اتصالات روی خط لوله نصب هستند هیچ تفاوت و تمایزی میان آن ها و split tee حس نمی شود اما از سوی دیگر هرگز دارای قابلیت کاربردی و مقاومت این اتصال نیستند. اصلی ترین این اتصالات نیپل جوشی با سدل تقویت کننده تمام محیطی است که یکی از انواع سدل نیپل محسوب می شود. این اتصال در ظاهر کاملاً مشابه با اسپلیت تی است و همچون آن یک نیپل، یک فلنج و دو پد سدل دارد که به صورت تمام محیطی و کمربندی دور تا دور محیط لوله ار پوشش می دهند اما یک تفاوت میان این اتصال و اسپلیت تی وجود دارد و آن هم مربوط به نحوه ساخت و اتصال آن روی لوله است.

در split tee چنان که می دانیم نیپل به همراه فلنج آن روی پد سدل مانند اتصال جوشکاری می شود و این قطعات با هم یک مجموعه را می سازند. پس از این فرایند است که مجموعه روی لوله نصب و جوشکاری می شود. اما نیپل های جوشی با سدل تمام محیطی از این حیث کارکردی همچون خود سدل نیپل دارند. به این معنا که ابتدا به ساکن نیپل روی لوله جوشکاری می شود و فلنج آن نیز نصب و جوشکاری می شود. تنها پس از این فرایند است که دو پد سدل روی لوله نصب و به هم فیت می شوند تا جوشکاری طولی شان روی لوله انجام شود. بنابراین سدل و نیپل در اینجا جداگانه روی لوله جوشکاری می شوند و از این حیث نمی توان این اتصالات را با اسپلیت تی یکی دانست.

بر حسب فرایند ساخت و نصب متمایزی که این دو اتصال دارند، کاربرد و موارد استفاده آن ها نیز متفاوت خواهد بود. این تفاوت به تفاوت های ماهوی شان بر می گردد که به آن ها کاربردهای جداگانه ای می دهد. برخی از این تفتاوت ها را به شرح زیر بر می شماریم:

• اسپلیت تی برای فشارهای بسیار بالا مورد استفاده قرار می گیرد. البته نیپل جوشی با سدل تمام محیطی نیز همین طور است اما اگر فشار مجموعه از سقف مجاز قابل تحمل نیپل جوشی فراتر رود چاره ای جز استفاده از split tee نخواهد بود. در اسپلیت تی از آن جا که پد، نیپل و فلنج یک کل انداموار را تشکیل می دهند ضریب مقاومت در برابر فشار سیال و همچنین فشار لوله برای دفرمه شدن به طرز محسوسی افزایش خواهد یافت.
• هر چه نسبت سایز انشعاب به قطر خط اصلی نزدیک تر شود ضریب اطمینان نیپل جوشی با سدل تمام محیطی کمتر خواهد شد و استفاده از اسپلیت تی توجیه بیشتری خواهد داشت. معمولاً تا نسبت ۷ همچنان می توان از نیپل جوشی استفاده کرد و البته با اتخاذ تدابیر ویژه مهندسی می توان این نسبت را تا ۰٫۸ نیز بالا برد، اما زمانی که این نسبت بالاتر برود دیگر نیپل های جوشی قابل استفاده نخواهند بود. برای عملیات های سایز به سایز خصوصاً زمانی که سایز بالا می باشد استفاده از split tee اکیدا توصیه می شود.
• هر چه سایز انشعاب گیری از خط لوله بالاتر می رود باز هم توصیه به استفاده از اتصال اسپلیت تی اکیدتر خواهد بود. اسپلیت تی با توجه به ضریب تحمل بالای خود تا سایز ۶۰ اینچ را به سادگی تحمل می کند. اگر اصول ساخت این اتصال به درستی رعیات شده باشد می توان با اطمینان نسبت به مقاومت آن در برابر هر سیالی تا سایز ۶۰ اینچ صحبت کرد، اما در صورتی که تدابیر ویژه در خصوص ساخت آن اندیشیده شده باشد می توان حتی تا سایز ۱۰۶ اینچ نیز از اسپلیت تی بهره برد. تقویت این اتصال، افزودن قطعات پشتیبانی کننده به آن و تبدیل آن به فول سدل و اقداماتی از این دست، مؤلفه هایی هستند که می توان با استفاده از آن ها ضریب تحمل این اتصال در برابر فشار سیال و فشار لوله برای دفرمه شدن را افزایش داد. این مؤلفه ها در نیپل جوشی با سدل تمام محیطی قبل استفاده نیستند. از ین رو در سایزهای بالا توصیه می شود که مجریان و پیمانکاران پایپینگ، هات تپ واز این قبیل پروژه ها تن به ریسک نداده و از تصال اسپلیت تی استفاده کنند.

اتصال سه شاخه دو تکه با پوشش تمام محیطی بیشترین کاربرد را در عملیات انشعاب گرم هات تپ دارد. از آن جا که این عملیات خود درارای ماهیت ویژه است و فشار بالایی را به مجموعه وارد می کند بهترین اتصال برای انجام این عملیات اسپلیت تی می باشد. شرکت پیشگام صنعت ابزار صدها عملیات هات تپ را با استفاده از اسپلیت تی با موفقیت به انجام رسانده است و طی سالیان زیدی که از اغلب این پروژه های می گذرد اتصالات نصب شده به بهترین شکل ممکن، بدون هر گونه ایراد نظیر نشتی و سوراخ شدگی کارکرد خود را ادامه داده اند.

اسپلیت تی از جمله اصلی ترین اتصالات هات تپ محسوب می شود که در مقایسه با سایر اتصالات، نقش بیشتری در دوام و طول عمر انشعاب ایجاد شده جدید دارد. در صورتی که فرایند ساخت اسپلیت تی و نصب و جوشکاری آن روی لوله به درستی و مطابق با استانداردها صورت گرفته باشد می توان ادعا کرد که دوام آن به اندازه خود لوله خط اصلی خواهد بود. البته لازم به ذکر است این اتصال محدودیت های را نیز دارد که در مواجهه با آن ها نمی تواند کارکرد خود را ایفا کند و چه بسا ناچار به استفاده از فیتینگ های جایگزین نظیر سدل نیپل باشیم. از جمله این محدودیت ها این است که اتصال اسپلیت تی را نمی توان برای مخازن یا خطوط لوله با سایزهای بالا استفاده کرد. این اتصال دور تا دور لوله را می گیرد و همچون یک لوله سرتاسر قطر خارجی آن را پوشش می دهد. از این رو نمی توان از آن به عنوان یک اتصال برای لوله های سایز بزرگ استفاده کرد. برای مثال برای لوله ای در قطر ۷۲ اینچ استفاده از اسپلیت تی چندان توجیه فنی ندارد و به جای آن ترجیح بر آن است که از سدل نیپل استفاده شود، ولو آن که خط دارای فشار بالا باشد. مخازن نیز از آن جا که قطر بسیار بالایی دارند استفاده از split tee در خصوص شان امکان پذیر نیست. افزون بر این در خصوص خطوط لوله غیر فلزی نیز می توان از اسپلیت تی استفاده کرد اما نصب آن روی لوله باید به صورت مکانیکی باشد نه جوشی.

اما در صورتی که شرایط فنی کار اجازه نصب این اتصال را به ما بدهد، بدون شک بهترین اتصال در مقایسه با ولدولت و سدل نیپل محسوب می شود. فرایند ساخت اسپلیت تی در مقایسه با اتصالات دیگر کمی پیچیده تر و دشوارتر می باشد. دلیل آن می تواند موارد زیر باشد:

• در درجه اول باید گفت split tee در مقایسه با سدل نیپل تعداد قطعات بیشتری دارد. اسپلیت تی دارای یک پد پایینی است که از جانب پایین لوله با پد دیگر هم تراز میشود. این قطعاه را سدل نیپل ندارد. ولدولت به که به طور کلی یک اتصال یک تکه است و مستقیماً روی لوله جوشکاری می شود.
• در صورتی که نیاز به ساخت فول سدل باشد تعداد قطعات split tee افزایش نیز خواهند بافت. قطعات تقویتی که نقش ساپورت اسپلیت تی را ایفا می کنند می بایست با دقت تمام ساخته و متصل شوند. این اتصال علاوه بر قطعاتی که در split tee به کار می رود دارای قطعاتی برای تقویت سدل و نیپل نیز هست. این قطعات همچون کمربند به صورت دو تکه روی نیپل فیتینگ نصب و گرداگرد آن جوشکاری می شوند. اتصال فول سدل برای عملیات های سنگین با سایز انشعاب و فشار سیال بالا انجام می شوند.
• نکته دیگر این است که قطعات اتصال اسپلیت تی پیش از نصب روی لوله تمام و کمال روی هم جوشکاری می شوند در حالی که سدل نیپل به این گونه نیست. در split tee پدهای سدل ساخته شده و سپس نیپل روی پد بالایی که انشعاب از آن حاصل می شود جوشکاری خواهد شد. بنابراین در حین جوشکاری این فیتینگ روی لوله در واقع فقط داریم پدهای سدل آن روی روی لوله جوش می دهیم. اما سدل نیپل به این گونه نیست. در سدل نیپل دو قطعه سدل و نیپل جداگانه ساخته می شوند و در محل خط لوله ابتدا نیپل روی لوله جوشکاری می شود. پس از اتمام جوشکاری نیپل است که سدل نیز حول نیپل جوش داده می شود تا موقعیت آن را تقویت کند. بنابراین می توان گفت تنها تفاوت این اتصال با ولدولت این است که در ولدولت دیگر ساپورت یا تقویت کننده نیپل وجود ندارد. این تمایز فرایند ساخت اسپلیت تی را در مرحله پی از نصب دشوارتر و طولانی تر می گرداند.
• به طور کلی محاسبات، فرایند طراحی مهندسی، سایزبندی دقیق پدهای اتصال به نحوی که بدون کوچک ترین مشکلی حین نصب روی لوله فیت آپ شوند، و مواردی از این دست آیتم هایی هستند که فرایند ساخت split tee را در مقایسه با سایر اتصالات دشوارتر می گردانند.

سازنده این اتصال ضمن داشتن آگاهی کافی از الزامات فرایند ساخت باید توان اجرایی و سابقه درخشانی در زمینه ساخت اتصال اسپلیت تی داشته باشد. در غیر این صورت ممکن است بروزکوچک ترین ایراد تبعات فنی و اجرایی سنگینی بر عملیات هات تپ داشته باشد. تست جوش این اتصال از جمله شاخص های مهم پس از اتمام فرایند ساخت split tee است. بازرسین عملیات باید نسبت به این مسأله هوشیار بوده و دقیق ترین تست ها متناسب با نوع عملیات را برگزینند تا کیفیت اتصال ساخته شده به بهترین نحو ممکن بررسی شود.

بازرس جوش اسپلیت تی باید در درجه اول آموزش های لازم در خصوص تست جوش را سپری کرده و در این زمینه دانش و تجربه کافی را داشته باشد. استفاده از بهترین ابزار برای تست اسپلیت تی از جمله نکاتی است که باید بدان توجه ویژه داشت. با توجه به حساسیت کاربردی ای که این فیتینگ دارد، بهتر آن است که تا جای ممکن از ابزارهای مناسب برای سنحش و تست آن استفاده کرد. ضمن این که انتخاب روش تست جوش نیز از معیارهای مهم در این زمینه است.

چنان که می دانیم روش هایس مختلف و متفاوتی برای تست جوش split tee وجود دارد. بازرس جوش باید تشخیص دهد که کدام روش مطمئن تر و بهتر برای انجام این کار است. در صورتی که فرایند ساخت، بازرسی ساخت و تست این فیتینگ به نحو مناسبی انجام شده باشد می توان مطمئن بود که اسپلیت تی شاخته شده دارای ضریب کارایی بالا بوده و می توان روی آن برای درازمدت حساب باز کرد. اما اگر هر یک از مراحل مذکور دچار ایراد و نقص شوند طبیعتاً باید منتظر تبعات منفی آن در آینده باشیم.

اسپلیت تی– ساخت اسپلیت تی– سدل نیپل

اتصال اسپلیت تی که برای انجام عملیات انشعاب گیری استفاده می شود باید شرایط عملیاتی و امکانات فنی خاص حاکم بر خط لوله و سیال آن را داشته باشد. سازنده اسپلیت تی می بایست توجه ویژه به این نکته داشته باشد که اتصال مذکور به چه هدفی به کار برده خواهد شد. اما نکته دیگری که در ساخت اسپلیت تی حائز اهمیت است متریالی است که می بایست برای ساخت این اتصال مورد استفاده قرار گیرد.

در این خصوص می بایست به شاخص های زیر توجه داشت:

• جنس متریال اسپلیت تی
• ضخامت لوله ای که برای ساخت اسپلیت تی به کار می رود
• طول مورد نیاز لوله
• صحت کیفیت لوله انتخاب شده برای ساخت اسپلیت تی

در خصوص هر یک از این آیتم ها باید بررسی های لازم صورت گیرد. در مورد جنس متریالی که مورد استفاده قرار می گیرد، جنس لوله بستگی به جنس لوله اصلی خواهد داشت. در صوری که لوله های از جنس هایی نظیر پلی اتیلن و … می باشد که امکان جوشکاری روی آن ها وجود ندارد مهندسان سازنده اسپلیت تی باید مطالعات لازم برای انتخاب بهترین جنس را انجام دهند. اما در خصوص لوله هایی که می توان روی شان جوشکاری انجام داد معمولاً قاعده بر این است که لوله split tee هم جنس با لوله اصلی برگزیده خواهد شد. یعنی نوع لوله و آلیاژ آن کاملاً مشابه با لوله اصلی خواهد بود. در صورتی که لوله از آلیاژی ضعیف تر برگزیده شود طبیعتاً اسپلیت تی استحکام کافی برای مقاومت در برابر فشار لوله اصلی را نخواهد داشت. از سوی دیگر اگر لوله از آلیاژی سنگین تر انتخاب شود فشاری مضاعف و بی مورد بر لوله اصلی وارد خواهد شد که نیازی به آن نیست.

در خصوص آیتم ضخامت نیز لوله انتخابی معمولاً هم ضخامت با لوله اصلی انتخاب خواهد شد. این مورد نیز یک عرف محسوب می شود مگر در شرایط اضطراری و در مواقعی که نیاز به انجام تدابیر ویژه و راهکارهای مهندسی خاص باشد. اتصال split tee همان طور که می بایست توان و مقاومت کافی در برابر فشارهای وارد را داشته باشد، از سوی دیگر نیز نباید فشار نامتعارف و نامورد بر لوله اصلی وارد کند. این امر نیز به همان میزان منشأ آسیب خواهد بود.

همچنین طول لوله مورد نیاز برای ساخت اسپلیت تی متغیر دیگری است که سازنده می بایست به آن توجه ویژه داشته باشد. محاسبه طول اتصال اسپلیت تی بر حسب شاخص های خط لوله و سیال آن انجام خواهد گرفت. طول اتصال تأثیر زیادی در افزایش زمان مقاومت آن در برابر فشارهای ناشی از سیال و لوله اصلی خواهد داشت و از سوی دیگر همچون موارد قبل سازنده اسپلیت تی مجاز نیست با در نظر گرفتن طول بیش از اندازه بر خط لوله فشار بی مورد تحمیل کند. در این خصوص نیز ابعاد مشخص و استانداردی را می توان به دست آورد که بر اساس استانداردها و معیارهای بین المللی روز قابل محاسبه هستند. مهندسین سازنده اسپلیت تی در این خصوص نیز باید حساسیت ویژه را داشته باشند. اتصال split tee یک اتصال مهم در خطوط لوله محسوب می شود که از سه جانب در معرض فشار ورودی و خروجی سیالات است. از سوی دیگر خود نیز به واسطه وزنش بر خط لوله فشار وارد می کند. فرایند طراحی و ساخت اسپلیت تی باید به گونه ای باشد که هر دو فشار وارده برای مدت طولانی مهار شده و خط در نقطه انشعاب برای مدت ها عملکرد خود را حفظ کند.

کیفیت لوله انتخابی هم همچون سایر عوامل آیتم تعیین کننده دیگری محسوب می شود. سطح لوله از لحاظ کیفیت و فقدان خوردگی و فرسودگی می بایست مورد بازرسی دقیق قرار گیرد. ناهمواری روی سطح، زنگ زدگی، خوردگی، ترک و ایراداتی از این قسم آسیب هایی هستند که هم حین ساخت اسپلیت تی، هم جوشکاری و نصب آن روی لوله، و هم عملکرد اسپلیت تی در آینده به شدت تحت تأثیرشان قرار خواهد گرفت و هر کدام از ایرادات مذکور می تواند به آسیب های جدی در عملکرد صحیح اسپلیت تی وارد آورد. این آسیب ها در درجه اول می توانند خطوط جوش را تخریب کنند و کیفیت جوشکاری را پایین بیاورند، و از طرف دیگر می توانند باعث شوند احتمال بروز نشتی را در دراز مدت بالاتر ببرند.

از این رو سازنده اسپلیت تی حتی الامکان هرگز نباید لوله ها و متریالی را انتخاب کند که قبلا دارای عملکرد بوده اند چرا که فرسودگی ولو نسبی شان می تواند منشأ بروز خطر در آینده باشد. کیفیت لوله ها حتما می بایست پیش از آغاز فرایند ساخت مورد تأیید مهندسین و واحدهای کنترل کیفی قرار گرفته شده باشد.

انتخاب متریال ها و بازرسی کیفی شان پیش از آغاز فرایند ساخت، از جمله اصو والزاماتی است که سازنده split tee می بایست نسبت به آن حساسیت ویژه ای را داشته باشد.